Blanco…

Elke maand schrijft iemand van onze fractie een column voor de krant en deze keer was het mijn beurt. Normaal weet ik eigenlijk wel waar ik over wil schrijven, maar deze keer was ik BLANCO. Je zou je afvragen waarom. Er is zoveel om over te schrijven. Toen zei een vriendin van mij: ‘Maar misschien zit daar wel juist het probleem’. Op het moment gebeurt er zoveel in de wereld, maar ook om ons heen. En dan ga je denken: Waarom gebeurt er eigenlijk zoveel om ons heen? Luisteren we eigenlijk nog wel naar elkaar? Zien we elkaar eigenlijk nog wel echt? Steeds vaker hoor je verhalen over mensen die depressief zijn, over zelfdoding, mishandelingen, vernielingen, afpersing door sexting, drugs- en drank gebruik en ga zo maar door. Ik spreek dagelijks heel veel mensen en iedereen kent wel iemand bij wie dit aan de orde is. En elke keer schrik ik daar toch weer van. Want wat maakt het dat iemand dit doet? En waarom komen deze mensen daar niet mee? Durf je misschien niet te zeggen dat je toch een naaktfoto van jezelf hebt verstuurd? Ben je bang voor de reactie van je ouders? Of heb je toch een keer drugs geprobeerd en is het niet bij die ene keer gebleven? Was het onder groepsdruk dat je toen een spiegel van een auto hebt getrapt, of had je misschien net ruzie met je ouders en was je heel erg boos? Vaak gebeuren dingen niet zonder reden. Is het oke? Nee dat niet! En hoe zit het dan met iedereen om deze mensen heen? Hebben deze mensen niet geluisterd of niet goed opgelet? Staan we eigenlijk wel open voor een andere mening? Wordt er wel gepraat? Iedereen vind er vaak ook wat van en heeft een duidelijke mening en dat wordt vervolgens ook overal maar geventileerd, wat de vraag naar hulp ook niet makkelijker maakt. Vandaag hadden we als raad weer een presentatie over het sociaal domein waar al deze vraagstukken nog weer eens duidelijk werden. Voor mij persoonlijk een hele interessante en leerzame dag. Kunnen wij als gemeente en/of raad deze problemen oplossen? Nee zeker niet. Maar één ding is zeker: Er verandert niks met onverschilligheid en niet naar elkaar luisteren of naar elkaar omkijken.