Werkbezoek AZC Musselkanaal

Op 20 januari bracht de PvdA-fractie Stadskanaal een werkbezoek aan AZC Musselkanaal.

We worden hartelijk welkom geheten door de locatiedirecteur, de heer De Kiewit. De heren Konijnenburg en Linnenkoper, respectievelijk huismeester en woonbegeleider schuiven even later aan. De Kiewit weet ons meteen een nieuwtje te vertellen, vanaf vandaag beschikt het AZC over gratis Wi-Fi voor de bewoners. Klinkt simpel, maar het heeft wat voeten in de aarde gehad voor het zo ver was. De bewoners bestaan uit vluchtelingen die wachten op uitslag van de IND of uit mensen die reeds een verblijfsvergunning hebben, maar waar nog geen geschikte woning voor beschikbaar is. Voor hen is contact met het thuisland erg belangrijk en dus is iedereen blij dat deze Wi-Fi mogelijkheid wordt geboden. Er wonen op dit moment 550 mensen in dit complex aan De Brink. Het AZC beschikt over 23 werknemers en de bewoners mogen op vrijwillige basis ook hun steentje bijdragen. In het algemeen is dat geen probleem. De bewoners krijgen €0,50 voor elk gewerkt uur, maar het gaat hen meestal om iets te doen te hebben en niet om het geld.

Alhoewel geld ook van wezenlijk belang is voor deze mensen. Het AZC biedt een leefruimte met keuken en badgelegenheid, maar voor eten, drinken, kleding en andere persoonlijke zaken moeten de bewoners zelf zorgen. Landelijk is bepaald dat elke volwassen bewoner een bedrag van €57,- per week ontvangt en per kind circa €20,- per week. Bij aankomst ontvangen de nieuwe bewoners een eenmalig bedrag, het zogenaamd pannen en potten geld. Men moet bedenken dat de asielzoekers met nagenoeg niets zijn gevlucht en er dus ook geen huisraad is meegenomen. Het idee dat alle asielzoekers arm en ongeletterd zijn, is onjuist. Wel hebben deze mensen huis en haard verlaten en is de ontvangst in een AZC voor iedereen gelijk. Opleidingen genoten in hun geboorteland zijn veelal in Nederland niet meer geldig. Knijnenburg weet ons te vertellen dat iedereen een mogelijkheid krijgt aangeboden een schoonmaak cursus te volgen, die wordt beloond met een landelijk erkend diploma. Dan hebben de bewoners straks, wanneer ze elders in Nederland een eigen woning hebben gevonden, ten minste een beroep waar ze mee uit de voeten kunnen. Ook mensen die in hun geboorteland een vak hadden op een behoorlijk niveau pakken deze mogelijkheid graag aan.

Het AZC bestaat op deze plek reeds 21 jaar. Voorheen was dit complex aan De Brink in gebruik als verzorgingshuis met aanleunwoningen. Het AZC onderhoudt goede contacten met de omwonenden, Stichting Dorpsbelangen Musselkanaal en de plaatselijke sportcoaches.

Het gehele complex, inclusief de tuinen worden door de bewoners onderhouden. Dat zorgt voor saamhorigheid en verantwoordelijkheidsgevoel. De bewoners verblijven hier gemiddeld 2 jaar, dus is het van belang dat er waarde wordt gehecht aan de leefomgeving. De bewoners zorgen samen met Knijnenburg niet alleen voor onderhoud maar hebben ook gezamenlijk met beperkte middelen een discoruimte super gezellig ingericht. Voor de jongeren van 8 tot 18 jaar is vertier in de vorm van een tafeltennistafel en een tafelvoetbal. En voor de aller kleinsten is een crèche en een speelruimte die kleurrijk en gezellig is ingericht. Naast de saaie gangen en sobere kamers waar wordt geleefd is, dit een verademing.

Het gebouw is erg gedateerd en aan een renovatie toe. Hopelijk gaat dat op korte termijn gebeuren. De woningen op het binnenterrein zijn ook niet meer van deze tijd. Er wordt aan een plan gewerkt deze woningen te slopen en te vervangen door woningen met twee lagen. Op die manier kunnen er op termijn extra asielzoekers worden gehuisvest.

Linnenkoper, de woonbegeleider, zorgt er voor dat er de bewoners in beweging blijven en is tevens hun ‘running therapeut’. Ook kunnen de bewoners met andere zaken en voor andere problemen  bij hem en zijn collega’s terecht. Hij zorgt voor de broodnodige in- en ontspanning binnen dit AZC.

De drie heren werken hier allen met heel veel plezier en dat stralen ze ook uit. De wijze waarop zij met trots over hun werk vertellen voelt goed.

Tenslotte vragen wij aan De Kiewit wat hij van ons verwacht. Allereerst waardeert hij bijzonder dat wij de moeite hebben genomen onszelf bij het AZC uit te nodigen. Onbekend maakt onbemind. Nu wij kennis hebben genomen van het wel en wee in dit AZC kijken wij ook met andere ogen naar het asielzoekersprobleem.

En dan op de valreep heeft heer De Kiewit ook nog een wens. De bewoners met een verblijfsvergunning worden in het AZC klaargestoomd voor de Nederlandse maatschappij. Ze leren om te gaan met schaarste van energie en met betrekkelijk weinig geld zich staande te houden. Wordt een gezin uitgeschreven naar een gemeente waar woonruimte beschikbaar is, dan moet kinderbijslag worden aangevraagd. De bijdrage voor het kind stopt onmiddellijk, maar de kinderbijslag laat nog enige tijd op zich wachten. Het gezin begint op die manier meteen al met een achterstand. De Kiewit vraagt of wij onze politieke inspanning kunnen doen om deze problematiek, die voor heel Nederland geldt, op te lossen. Wij beloven ons best te doen.

Wij hebben een bijzonder leerzame en prettige middag beleefd en danken de heren hartelijk voor de uitleg en de rondleiding.

Monique Kroom