Eigen risico: positief of negatief

Wat me vorige week opviel in de media was het bericht dat het kabinet de regels voor medisch eigen risico gaat veranderen. Per behandeling hoeven patiënten nog maar 150 euro eigen risico te betalen, terwijl dat nu bij een dure behandeling meestal het hele bedrag van 385 euro is. Het eigen risicobedrag blijft wel 385 euro per jaar. Iemand die één keer per jaar onder het mes moet en verder geen arts bezoekt goedkoper uit zal zijn dan nu. Voor diegene die meer behandelingen per jaar ondergaan blijft het eigen risico 385 euro per jaar. Volgens het kabinet leidt deze verandering ertoe dat mensen medische –specialistisch hulp laten zitten als ze weten dat het opnieuw 150 euro kost. Patiënten worden langer geprikkeld om na te denken of gebruik van de behandeling medisch noodzakelijk is, of de behandeling op dat moment moet plaatsvinden en of een minder vergaande behandeling ook genoeg is, aldus het kabinet. Volgens het kabinet zouden 1 miljoen verzekerden gemiddeld 100 euro minder eigen risico gaan betalen en levert het de staatskas 200 miljoen per jaar op, doordat er naar verwachting minder zorgkosten worden gedeclareerd. Dit roept bij mij heel veel vragen op. Stel u bent geopereerd en dit heeft niet volledig het gewenste resultaat gehad. Op dat moment kan de nieuwe regeling voor u tot een dilemma leiden. Ga ik wel voor vervolg behandeling of ga ik niet. Het gaat hier om keuzes maken. Het kan ertoe leiden dat mensen met een smalle beurs sneller kiezen voor een behandeling bij een specialist aangezien het maximale bedrag van het eigen risico 150 euro wordt in plaats van de huidige 385 euro, dit kan een voordeel zijn. De zorgkosten kunnen worden gedrukt omdat men naar alle waarschijnlijkheid minder snel kiest voor een vervolgingreep en misschien zou dit kunnen resulteren tot kortere wachtlijsten. In hoeverre betekent dit voor mensen met een smalle beurs om een keuze te moeten maken tussen gezondheid aan de ene kant en een financiele prikkel die de overheid hier tegenover stelt met de kans dat mensen niet kiezen voor een vervolgbehandeling? In hoeverre zullen mensen, die het financieel niet al te breed hebben dit risico nemen? Wat kan het effect op onze gezondheid zijn op langere termijn als men minder snel kiest voor een behandeling? Zou het kunnen zijn dat als men niet meer tijdig gaat voor een vervolgbehandeling de zorgkosten nog verder omhoog gaan? Dit alles maakt het voor mij een lastig verhaal om te kunnen bepalen of dit een goede regeling is voor ons. Ben benieuwd wat u ervan vindt. De PvdA vindt dat zorg voor iedereen toegankelijk moet zijn. Het is voor de PvdA onwenselijk dat er nog vele mensen zijn die zorg mijden of een behandeling uit stellen om het eigen risico te sparen. Wat ons betreft brengen we stapsgewijs het eigen risico bijdrage naar nul.